François Villon
De François Villon, nacido en París en 1431, se desconoce la fecha de su fallecimiento pues desapareció en 1463 al serle condonada la pena de muerte (uno de sus más poemas más famosos es La balada del ahorcado, escrita mientras esperaba su ejecución), acusado por matar a un fraile y una serie de robos. Está considerado como el primer gran poeta de la lengua francesa.
Otra balada
Aquí termina el testamento
y acaba del pobre Villon.
Venid a su entierro
cuando oigáis el carillón,
vestidos de rojo vivo,
pues murió mártir de amor;
esto juró sobre un cojón suyo,
cuando iba a partir del mundo.
Y bien creo que no miente,
pues fue perseguido como un cerdo,
odiado por aquella a quien amaba;
tanto que, de aquí al Rosellón.
no hay arbusto ni broza
que no tuviera –esto lo dijo sin mentir-un jirón de su ropa,
cuando iba a partir del mundo.
Así es y de tal forma;
que cuando murió no tenía más que un harapo.
Y lo que es más, al morir, de mala manera
le picaba el aguijón del amor;
más agudo que punzón
de talabartero se lo hacía sentir,
de eso nos admiramos,
cuando iba a partir del mundo.
Príncipe gentil como azor,
sabed lo que hizo al marcharse:
se echó un trago de vino tinto
cuando iba a partir del mundo.
(Traducción de Carlos Alvar)
Autre ballade
Icy se clost le testament
Etfinist du povre
Villon.
Venez a son enterrement,
Quant vous orrez le carrillon,
Vestus rouge com vermillon,
Car en amours mourut martir;
Ce jura il sur son couillon,
Quant de ce monde voult partir.
Et je croy bien que pas n’en ment;
Car chassie fut comme ung souillon
De ses amours hayneusement,
Tant que, d’icy a
Roussillon,
Brosse n’y a ne brossillon
Qui n’eust, ce dit il sans mentir,
Ung lambeau de son cotillon,
Quant de ce monde voult partir.
Il est ainsi, et tellement,
Quant mourut n’avoit qu’ung haillon;
Qui plus, en mourant, mallement
L’espoignoit d’Amours l’esguillon :
Plus agu que le ranguillon
D’ung baudrier luy faisoit sentir,
C’est de quoy nous esmerveillon,
Quant de ce monde voult partir.
Prince, gent comme esmerillon,
Sachiez qu’ilfist au départir :
Ung traict but de vin morillon,
Quant de ce monde voult partir.